CIESZYŃSKA LEGENDA RODZINNA
https://o47anf.webwave.dev/schlikowie
W ustnej tradycji, niełatwo było zachować wszystkie dokładne szczegóły wydarzeń. Pozostawało więc szerokie pole dla wypełniania luk w opowieści poprzez intuicyjne łączenie różnych znanych faktów, miejsc i osób.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Legenda
W rodzinie cieszyńskich Źlików istnieje tradycja o wspólnym przodku z czeską rodziną Ślik (Schlik). Jest ona o tyle ciekawa, że dotyczy setek żyjących potomków i tysięcy powinowatych. Spotkałem się z tą tradycją w kilku artykułach z XX wieku. Pierwszy raz w broszurze „Strażniczki ogrodu” gdzie swoje wspomnienia spisała Róża Karwowska córka Alfonsa Mackowskiego dyrektora szpitala Śląskiego w Cieszynie. Ze starszych publikacji można przytoczyć artykuł z 1914 roku w Kalendarzu Ewangelickim na str. 55:
„Dnia 28. lutego 1913 zmarł w Cieszynie ks. Arnold Źlik, długoletni i zasłużony pastor zboru cieszyńskiego; pogrzeb jego odbył się wśród ogromnego udziału ludności całego kraju dnia 3. marca 1913. Ze śmiercią jego znikła z pośród nas nie tylko osoba nader charakterystyczna, lecz wygasła znakomita rodzina Źlików, która w kraju naszym niepospolitego poszanowania doznawała. W zborze cieszyńskim piastowali Żlikowie urząd duchownych przez lat 80.
Arnold Źlik urodził się w Cieszynie dnia 27. lipca 1830 z ojca ks. Andrzeja Źlika, pastora cieszyńskiego, i małżonki jego Amalii, córki po śp. ks. Nowaku, pastorze w Bielsku. Rodzina Źlików była w Kozakowicach, gdzie posiadała jedną z najpiękniejszych realności gospodarczych. Nie ulega wątpliwości, że wśród naszej ewangelickiej ludności na Śląsku znajduje się dużo rodzin, których przodkowie nie z tutejszej ludności pochodzili, lecz z daleka przywędrowali, podobno w czasach antyreformacyi, gdy ewangelików w Austryi gwałtem prześladowano. Świadczą o tem nazwiska tych rodzin, obce naszemu narzeczu i na inne wskazujące kraje. Kajzarowie, Glajcarowie, Hławiczkowie, Delongowie i inni każą się domyślać, że z innych okolic do naszego kraju przybyli. Hławiczkowie wskazują na Czechy, Delongowie czyli de Long każą się domyślać, iż z francuskich Hugenotów pochodzą. Imię Źlików było w kraju naszym rzadkie, skąd powstał domysł, niedający się niestety udowodnić metrykami, które się podczas pożarów spaliły, że pochodzi od imienia Schlick, znakomitej rodziny czeskich hrabiów. W czasach reformacyi przyjęli hrabiowie Schlick wiarę ewangelicką. Po walce na Białej Górze koło Pragi r. 1620 musieli uciekać z kraju przed zemstą cesarza Ferdynanda II. Jeden z nich ukrył się pod siermięgą chłopa, dotarł do Śląska, osiadł w Kozakowicach, tam się ożenił i zapomniał, że z hrabiów pochodzi. Nazwa Schlick przemieniła się w ,;Źlik “ . Gdy rodzina hrabiów Schlicków była na wymieraniu, toczyły się rozprawy z ks. pastorem Andrzejem Źlikiem w Cieszynie, lecz do skutku nie doszły. Sędziwy hrabia Schlick zawarł drugie małżeństwo, z którego narodził się syn, przyszły dziedzic majątków Schlickowskich i sprawa stała się bezpodstawną. Po drugi raz ożyła, gdy obecny hrabia Schlick tak samo nie miał potomstwa, lecz tymczasem nie miała znaczenia, bo imię Źlików i tu ugasało. Jedyny syn ks. Arnolda Źlika umarł, a w rodzinie w Kozakowicach syna nie było.”
http://www.sbc.org.pl/Content/90542/Kalendarz%20Ewang-1914.pdf - str. 55
Andrzej Źlik musiał mieć jakiś dokument na podstawie którego próbował dziedziczyć zamek Kopidlno. Dziedziczenie było uwarunkowane szlacheckim pochodzeniem obu spadkobierców. Dlatego Franz Schlick, brat hrabiego Erwina Ślika, był wykluczony ze spadku z powodu mieszczańskiego pochodzenia jego żony, Berty Roxer, chociaż jego potomkowie dalej tytułowali się hrabiowie von Weisskirchen und Bossano. Czy w rodzinie żon Andrzeja i Arnolda Źlika, Nowaków lub Zipzerów występowała szlachta ? Może z tego powodu kandydatura Źlików była odrzucana.
Genealogical consciousness in peasant families – Michael Morys-Twarowski – str. 31,32
http://www.aph-ihpan.edu.pl/images/APH121/02_Morys-Twarowski
Metryka ślubu w parafii Marii Magdaleny w Cieszynie
– 9.lipiec.1690 rok, ślub Gwidon Zank i Ewa Slikowa, świadkowie Andrea Hess i Paulo Lamaczek.
Podobnie podpisywala się żona Joachima Schlicka ściętego w 1621 roku w Pradze - Worssila Ziofia Slickowna hrabinka rozena z Oppersdorff, wie sie sich 27 October 1630 unterschreibt.
W połowie XVIII wieku w Cisownicy koło Cieszyna pojawia się Jan Schlik z żoną Zuzanną. W poniższej metryce ślubu jego syna Paula w 1777 roku w kościele Marii Magdaleny w Cieszynie widnieje właśnie nazwisko Joannes Schlik.
Do XIX wieku nikt ortografią się nie przejmował. Nawet tą samą osobę zapisywano Zlik, Slik i Schlik.
Potomkowie Jana i Zuzanny Schlik z Cisownicy:
1. Marina Źlik ur. ok. 1754 roku
17.11.1772 - 1 ślub w EAC w Cieszynie z Janem Borutą, dwornikiem w Bobrku, najstarszym synem Jerzego wolnego z Bobrku (świadkowie Jan Stanieczko z Goleszowa i Paweł Kłapsia z Puncowa)
ok. 1789 roku - 2. ślub z Janem Mach siedlak z Cisownicy, ślub ok. 1789, Ich dzieci:
- 10.1. ur. 1794 Zuzanna Mach (Wtedy są najemcami folwarku w Pruchnej)
- 10.2. ur. 1794 Beata Mach (wtedy są wolnymi gospodarzami we Frysztacie)
- 10.3. ur. 13.06.1796 – ur. Anna Mach (świadkiem chrztów był Jerzy Boruta z Bobrku).
- 10.4. ur. 1790 Andrzej Mach (Frysztat)
2. Paulus Schlik ur. ok. 1755 roku syn Joannisa Schlik, najemnika folwarku Komory w Cisownicy i Marina (córka Jerzego Gurniaka z Bobrku) ślub 18 listopada 1777 (świadkami na ślubie byli -Maciej Cywka (Ciffka) wójt Simoradza, Georg Kotas z Trzyńca i Filip Kukucz dwornik Simoradza.
Ślub w MM Cieszyn. Ich dzieci :
- 1.1. Anna Źlik ur. 19.01.1780 + ślub w 1796 z Janem Cichy syn Georga
- 1.2. Zuzanna Źlik ur. 02. 1782
Rejestr ślubów 1746-1784
https://przodkowiezcieszyna.blogspot.com/2021/04/parafia-sw-marii-magdaleny-w-cieszynie_9.html
3. Zuzanna Żlik ur. ok. 1757 + Jerzy (syn Michała Krala, młynarza z Ustronia) ślub 12.11.1776 w EA Cieszyn (świadkowie ślubu - Matusz Kukucz z Kisielowa i Adam Cichy z Ustronia) + Jan Zientek, drugi mąż (ślub ok. 1784)
Ich dzieci:
- 2.1. ur. 1780 Anna Kral
- 2.2 ur. 1779 Zuzanna Kral
- 2.3. ur. 1785 Georg Zientek
4. Jerzy Slik ur. 10.02.1761 r. + 1m. Ewa Chwastek z Kozakowic
świadkowie chrztu - Jan Kukucz z Simoradza i Maria żona Jana Żbela. Ich dzieci:
- 3.2. Zuzanna ur. 1784
- 3.3. Jan ur. 1780
- 3.1.Marina Slik ur. 1779 w Goleszowie + Adam Dziekanik z Zamarsk (ślub 14.11.1799 AG Goleszów).
Dziekanikowie przeprowadzili się do Zamarsk z Ochab, kiedy nowym właścicielem Zamarsk został hrabia Tęczyński w 1718 roku, który po ślubie z córką właściciela Ochab i Zamarsk, Marklowskiego, dostał w posagu wieś Zamarski. Mathej Diekanik z żoną Anną zostali najemcami folwarku w Zamarskach. Tam zaraz następnego roku 16.10.1719 urodziła się im Zuzanna. Na chrzcie świadkami była szwagierka Marina Surkuli z Ochab oraz szlachcianki Charlotta Sobek von Kornic i Charlotta Guretzka von Zebracz.
Ich dzieci:
- - 3.1.1. Zuzanna Dziekanik + Jan Lazar
- - 3.1.2. Jerzy Dziekanik + Zuzanna Płoszek ślub 1830 r.
- - - 3.1.2.1.ich syn Jan Dziekanik + Marina Walczysko slub 1862 r.
- - - - 3.1.2.1.1. ich córka Zuzanna Dziekanik + Paweł Cinciala ślub 1891 w Stonawie.
- - 3.1.3. Jan Dziekanik + Marina Dziadek
- - 3.1.4. Ewa Dziekanik ur. 1812 ślub w 1836 z Adamem s. Georga Hławiczki i Mariny Kożdon
- - - 3.1.4.1. Ich dzieci: Jan, Jerzy, Paweł, Anna, Andrzej, Adam, Marina, Zuzanna, Ewa, Józef.
Wyciąg z metryki ślubu z 14.11.1799 w AG Goleszowie Adama Dziekanika i Mariny Slik:
„Marina nah Georg Slik tohter” (bład ort.- powinno być : Marina nach Georg Slik Tochter) – pisane gotykiem tzw. Kurrentschrift używany w XIX wieku. Tutaj nazwisko Żlik pisane jest Slik, podobnie jak w oryginalnej pisowni czeskiej Ślik tylko bez czarki na literą „S”. Świadkami ślubu byli Georg Gusnar ze strony Dziekanika i Georg Szczuka ze strony Slika.
Należy zauważyć, że chociaż w XVIII i XIX wieku najczęściej występuje nazwisko Źlik, to w metrykach spotyka się równocześnie Slik i Schlik.
5. Katharina Slik ur. 6.08.1765 + Paweł (syn Adama Wapienika siedlaka z Goleszowa) ślub w EAG w Goleszowie 13.11.1784 - świadkowie chrztu bliźniaków Kathariny i Andrzeja - Jan Kukucz z Simoradza i Marina żona Jana Zbela z Simoradza, a świadkowie ślubu – Jan Stanieczek i Jan Gibiec obaj z Goleszowa.
Ich dzieci :
- 4.1. Paul (17.10.1793)
- 4.2. Adam (26.12.1795)
- 4.3. Georg 18.02.1792) ślub 1815 z Anną Tintala (siostra dr Andrzeja Cinciały)
Ich córka :
- - 4.3.1. Anna (ur.1832) wyszła w 1858 za Paula Cichego z Goleszowa.
Ich córka :
- - - 4.3.1.1. Zuzanna (ur.1864) wyszła w 1888 za Josefa Widzyka. Ich dzieci - Rudolf (1889), Karol 1891), Anna 1893) Josef (1897).
6. Andrzej Zlik (bliźniak Kathariny Slik) ur. 6.08.1765 + Anna Buzek. Ich synowie:
- 5.1. Andrzej Zlik (ur.1802) (pastor Kosciola EA w Cieszynie), jego syn:
- - 5.1.1. Arnold Źlik (pastor EA w Cieszynie)
- - 5.1.2. Rudolf Źlik + Matylda Kłapsia , ich córka:
- - - 5.1.2.1. Melania Schlick i Leonhard Demel Ritter von Elswehr Dr. Iur. (1856 - 1915)
1896-1908, 1913-1915 Burmistrz Cieszyna https://www.parlament.gv.at/WWER/PARL/J1848/Demel_2.shtml
Niektóre wątki rodzinne opisane są w książce Edyty Demel-Schmettan, córki Leonarda Demla von Elswehr ostatniego burmistrza całego Cieszyna i Melanii Źlik bratanicy Andrzeja Źlika pastora z Cieszyna.
7. Ewa Żlik ur. 1766 + Adam (syn Adama Pasternego, siedlaka z Goleszowa) ślub EAC w Cieszynie 15.11.1786
świadkowie ślubu – Jan Stanieczek wójt grn. Goleszowa i Adam Szczugiel wójt dln. Goleszowa.
- 6,1. ur. 09.1786 Johan Pasterny
8. Jan Żlik ur. 3.07.1770 chrzest w EAC w Cieszynie
świadkowie chrztu bliźniaków Jana i Hedwig - Jan Zbel i Ewa żona Jana Kukucza
9. Hedwig Źlik ur. 3.07.1770 chrzest EAC w Cieszynie + Paweł Drozd
- 8.1. ur. 23.11.1805 Jerzy Drozd
10. Helena Schlik ur. ok. 1771 + Jan Filipek (wolny z Końskiej) ślub EAG Goleszów 1790, ich dzieci
- 9.3. ur. 1796 Zuzanna Filipek
- 9.1. ur. 1803 Jerzy Filipek
- 9.2. ur. 1800 Paweł Filipek
świadkami chrztów byli Kożdoń z Brandysa i Anna żona Pawła Ciengla młynarza z Ropicy
2.02.1779 – ślub Adam Kukucz (najemca Albrechtic) i Zuzanna Jana Filipka najemcy Grn. Suchej – (świadkowie Jan Kukucz z Simoradza i Jan Źlik z Cisownicy).
Oprócz w/w potomków z Cisownicy w XVIII wieku jest całe mnóstwo innych potomków Źlików np. zapisanych koło 1800 roku w Katolickiej parafii w Goleszowie:
1. Miechowie
Miech Jerzy syn Johana z Kozakowic + Zlik Ewa córka Paula – ślub XI.1804
2. Krupowie
Krupa Jan syn Mateusza + Zlik Anna córka Georga z Kozakowic ślub 1826
3. Klusowie
Klus Paul syn Georga + Zlik Zuzanna córka Andrzeja ślub 1819
4. Cienciałowie
Cienciała Jerzy + Zlik Anna córka Paula ślub 1840
5. Chmielowie
Chmiel Jerzy syn Jakuba + Zlik Ewa córka Georga z Kozakowic ślub 1786
6. Cholewikowie
Cholewik Adam z Kozakowic + Zlik Anna córka Georga ślub 1806
7. Cichowie
Cichy Jan syn Georga z Kozakowic + Zlik Anna córka Paula ślub 1796
8. Płoszkowie
Płoszek Jan syn Johannesa + Zlik Ewa córka Andreasa ślub 1825
9. Rudzcy
Rudzki Jerzy syn Georga + Zlik Ewa córka Andreasa ślub 1811
10. Sikorowie
Sikora Jerzy syn Andreasa + Zlik Maria córka Georga ślub 1806
11. Szarcowie
Szarzec Jan z Ustronia + Zlik Maria córka Georga ślub 1846
12. Liberdowie
Liberda Jan + Zlik Anna córka Andreasa ślub 1819
13. Wróblowie
Wróbel Jerzy + Zlik Maria córka Jana ślub 1794
Te małżeństwa powstały dwa wieki temu. Więc obecnie dochodzi jeszcze mnóstwo nowych nazwisk. Obecnie są ich prawdopodobnie setki.
Rodzina Żlików była ambitna. Między innymi wnuczki Jana Filipka i Heleny Schlik wyszły za Kukucza i Folwarcznego, którzy kupili wieś Kończyce Małe razem z zamkiem. Zamek był własnością rodziny do 1945 roku.
https://www.palaceslaska.pl/index.php/indeks-alfabetyczny/k/664-konczyce-male
Podobnie jeden z prawnuków Mariny Slik Jerzy Hławiczka zakupił Jarząbkowice z dworem Stonawskich.
https://www.palaceslaska.pl/index.php/indeks-alfabetyczny/j/628-jarzabkowice
Syn Andrzeja Źlika i Anny Buzek, Andrzej został proboszczem parafii ewangelickiej w Cieszynie, także jego wnuk Arnold był tam proboszczem, a córka drugiego syna Rudolfa, Melania (jej pomnik stoi na cmentarzu ewangelickim w Cieszynie) wyszła za mąż za burmistrza Cieszyna Leonarda Demla von Elswehr, syna Jana Demla von Elswehr, także burmistrza Cieszyna.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Leonard_Demel_von_Elswehr
Spowinowacona ze Źlikami rodzina Buzków wydała wielu księży, profesorów oraz premiera rządu Polski i szefa Parlamentu Unii Europejskiej Jerzego Buzka.
http://przodkowiezcieszyna.blogspot.com/2015/03/buzek-genealogia.html
Także spowinowacona ze Źlikami rodzina Bystroniów i Pawliców z Błędowic wydała papieża Kościoła Katolickiego Jana Pawła II.
http://wsluzbieslowa.c0.pl/?p=4334
https://genealogia.okiem.pl/genealogia.php?n=janpawelii
Porównując tradycję rodziny Źlik z pozbieranymi faktami historycznymi, można wnioskować, że przyczyną ich osadnictwa pod Cieszynem nie było prześladowanie religijne, a raczej tragiczny romans. Mały Slik jako sierota od małego dziecka wychowywany był w obcej rodzinie bez ojca i nieświadom istnienia matkMarty Bruntalskiej z Hlucina. Prawdopodobnie jedyną identyfikacją było zapisane nazwisko Slik, które uznano za niemieckie i czytano Zlik.
Poniżej próba odtworzenia migracji rodziny Schlick z zachodnich Czech na Śląsk Cieszyński.
RODZINA SCHLICK, ŚLIK Z CZECH
Czeska rodzina Ślik (Schlick) pochodzi z okolic Karlovych Varów w zachodnich Czechach. Twórcą potęgi rodu był Kaspar I Šlik (1396-1449). Był synem kupca z Chebu (Eger) Jindřicha Šlika. Jako kanclerz króla Zygmunta Luksemburskiego doprowadził do jego koronacji na Cesarza Rzymskiego w 1433 za co dostał od cesarza w 1437 roku dziedziczny tytuł hrabiego (Reichsgrafa) dla siebie i braci. Jego dzieci zmarły bezpotomnie i dalej ród był kontynuowany przez potomków jego brata Matheusa z Kunegundą Schwarzenberg oraz N.N z Kravarz (Tworkowska ?). Jednym z 6 synów Matheusa był Kaspar II Slik założyciel linii z Ostrova (Schlackenwerth) koło Pragi. Jedynie z tej linii przedstawiciele rodu żyją do dzisiaj.
https://cs.wikipedia.org/wiki/%C5%A0likov%C3%A9
Z 9 synów Kaspara II Slik (Schlick) potomstwa dochowali się tylko Lorenz, Heinrich III i Hieronim II. Podczas Schmalkaldzkich wojen w1547 roku rodzina Schlick występowała przeciw Habsburgom i w konsekwencji po przegranej wojnie stracili kopalnie srebra w Joachmowie. Z tego srebra wybijali monety – Joachimstaler Groschen. Wybili tego blisko 3 miliony sztuk i dla uproszczenia zaczęto nazywać je Talarami. Stąd z pomysłu monety o stałej zawartości drogiego kruszcu przyjęła się tradycyjna nazwa TALAR a później DOLAR.
Joachimstaler, 1525
Awers - S(anctus) I(oachim) AR(ma) : DOM(inorum) : SLI(ckorum) : STE(phani) : E(t) : 7 : FRA(trum) : COM(itum) : D(e) : BA(ssano)
Rewers – LVDOVICVS • PRIM(vs) D(ei): GRACIA REX BO(hemiae)
https://pl.wikipedia.org/wiki/Talar
W ciągu kilkudziesięciu lat w pustej dolinie powstało miasto Jachimow, które w połowie XVI wieku było trzecim po Pradze i Ołomuńcu miastem w Czechach. Lekarz Agricola, który założył tam pierwszą profesjonalną aptekę, zauważył dziwne schorzenia u robotników wydobywających rudę srebra. Był to pierwszy opis choroby popromiennej. Okazało się, że ruda zawierała też promieniotwórczy uran. https://de.wikipedia.org/wiki/J%C3%A1chymov
Z linii Hieronima II pochodził Joachim Andreas Šlik, przywódca Powstania Czeskiego przeciw Habsburgom, który został ścięty 21.06.1621 w Pradze. Linia ta wkrótce wymarła.
https://cs.wikipedia.org/wiki/J%C3%A1chym_Ond%C5%99ej_%C5%A0lik
Lorenz Slik (Schlick) po utracie kopalni srebra w 1547 roku przeniósł się do pobliskiego Neideku, gdzie wspierał wydobycie i przeróbkę cyny. Miał 6 synów, ale wnuków doczekał się tylko od Christopha (1525-1578), którego i tak przeżył. Umarł w 1583 roku w Tuppelsgrun w wieku 88 lat, a Neidek zostawił wnukowi Stefanowi.
https://de.wikipedia.org/wiki/Lorenz_Schlick
https://www.wikiwand.com/de/Lorenz_Schlick
ORYGINALNA PISOWNIA NAZWISKA SCHLICK (ŚLIK, ZLIK)
Pierwsze wzmianki o rodzinie Schlicków pochodzą z sąsiedniego Plauen, Godefried Slicher w 1263 roku. W 1266 dochodzi predykat Slicher von Lasan (Oberlasan przedmieście Plauen).
Oryginalnie Schlikowie pisali się Slik, Slick lub Slyk. Na rewersie ich talarów wybijali początkowe litery swojego nazwiska SLIK. Podobnie w opracowaniach współczesnych im niemieckich historyków z XV wieku Alfred Pennrich, Eberhard Windeck, Aeneas Sylvius Piccolomini.
- Godefried Slicher -Plauen 1263 rok.
- Hanns Slick - Losungsbuchern z Eger (obecnie Cheb) 22.08.1390 rok.
- Slickin, Hans ihr sohn - Eger 27.07.1395 rok.
- Kaspar Slik war zu dem Kaiser (Sigismund) kommen in 1416 – Eberhard Windeck
- Matthaus Slyk de Lasono - Rechnungsbuchern Eger 1432 rok
- Inter quos Gaspar Slichius princeps fuit - Anneas Sylvius Piccolomini 1464 (Edit. Basil 1551)
- Herrn Caspar Slicken - Nurnberger Peter Volkmer – 1429
- dominis Caspar Sligk de Lozano , vicekancellario imperii, burgravio Eger – 25.November 1431
- Famous vir Matthaus Slyk de Lasono - 1432
- Franciszek Slik brat Caspara - Er heisst "Franciscus Slick de Lusana.
W 1493 roku ukazało się pierwsze wydanie Norymberskiej Encyklopedii tzw. Schedelsche Weltchronik. Jest tam rycina z drzeworytu przedstawiająca Caspara Schlicka. U góry jest napis po łacinie „Caspar Slick cancellarius trium cesarum” - Kaspar Slick kanclerz trzech cesarzy.
Była to poteżna księga obejmująca 656 stron z 1809 ilustracjami.
Encyklopedia była przez 6 lat opracowywana przez historyka Hartmana Schedela w drukarni Antona Kobergera w Norymberdze.
https://cs.wikipedia.org/wiki/%C5%A0likov%C3%A9
Na najstarszych dokumentach występuje nazwisko Slik, ale w tamtym rejonie Bawarii i Czech Zachodnich wymawiano je Szlik, chociaż obecna ortografia niemiecka nakazywałaby Zlik. Dopiero po włączeniu Czech w 1525 roku do monarchii austriackich Habsburgów, Niemcy zaczęli pisać Schlick, Czesi Šlik, a na Śląsku Slick (np. Worssila Ziofia Slickowna hrabinka rozena z Oppersdorff, wie sie sich 27 October 1630 unterschreibt). Na terenie Księstwa Cieszyńskiego od 1627 roku spotyka się też fonetyczny zapis niemieckiej wymowy „S” - Zlik, Źlik lub Zlick, chociaż w Goleszowie w metrykach są też zapisy Slik i Schlik, np. Paul syn Joannisa Schlik ślub 1777 w M.M. Cieszyn, Melanie Schlick – Demel z Cieszyna 1895, Helena Schlik – Filipek z Goleszowa, 1790 rok, Ewa Slikowa – Cieszyn 1690 rok, Hedwig Sliczka – Mistrzowice 1712, Marina Slik – Dziekanik z Goleszowa 1799, Katharina Slik – Wapienik z Goleszowa 1784).
https://de.wikisource.org/wiki/ADB:Schlick,_Kaspar
https://www.parlament.gv.at/WWER/PARL/J1848/Demel_2.shtml
Zmianę nazwiska można prześledzić na medalach wybijanych w Jachimowie. Do 1526 roku Slikowie bili monety na których jest nazwisko SLI-k. W 1526 cesarz Ferdynad odebrał im prawo bicia monet i mogli bić tylko medale.
- 1526 - DOMINUS STEPHANUS SLICK GRAF , ale też HERR STEFFAN SCHLICK GRAF, HERR LORENTZ SLICK GRAF, ale też LORENTZ SCHLICK.
Syn Lorentza Ślik, Chrisoph, ożenił się z Barbarą Mastovską von Kolowrat. Rodzina Kolowratów posiadała zamki i wioski na zachód od Pragi i rządziła krajem Żateckim.
https://cs.wikipedia.org/wiki/Kolovratov%C3%A9
Od żony dostał w posagu wioskę Podborany, gdzie zamieszkali z rodziną, a 11.XI.1575 Christoph Schlick nadał prawa miejskie. W tamtym rejonie przeważał język czeski i pewnie nazwisko zapisywano Ślik.
https://de.wikipedia.org/wiki/Podbo%C5%99any
SCHLIKOWIE W KSIĘSTWIE CIESZYŃSKIM
W latach 1588-1636 na Śląsku Cieszyńskim pojawiło się co najmniej 4 hrabiów Schlick (Ślik) pochodzących z majątków na zachód od Pragi (ok. 500 km od Cieszyna):
1. Pierwszym był hrabia Jan Ludwik Ślik (Hans Ludwig Schlick), który wracając z nieudanej wyprawy na Kraków, zatrzymał się koło Bohumina w 1588 roku, a w 1595 ślad po nim zaginął.
2. Drugim był Hans Heinrich Schlik (Sslyk), który z cesarskim wojskiem pod dowództwem Hannibala Dohny przejął 10.10.1626 Bohumin z resztek żołnierzy Mansfelda. Przy okazji ożenił się z tamtejszą wdową Anną Kochticka, właścicielką państwa Szilherowice. Jego syn Wilhelm Heinrich ze Sslyku żeni się w 1652 roku z córką Księżnej Cieszyńskiej Lukrecji Liechtenstein. Po jego śmierci następuje w 1662 roku podział państwa – Szilherowice przejmują wnukowie Hansa Ludwiga Schlicka (Perpetua Ursenberg i Franz de Borro), a Lutynię Helena Traudisch (Drahotus) wdowa po Wilhelmie Heinrichu Schlicku.
3. Trzecim był Georg Heinrich Schlick (Schlickh), syn wspomnianego wyżej Hansa Ludwiga. Jako kapitan wojsk Wallensteina, podkomendny genertała Galasa czyścił Śląsk z resztek wojsk Mansfelda od 1627 roku. Od 1633 roku do marca 1634 roku bronił przed Szwedami w służbie Habsburgów Gorzów Wlkp. (Landsberg an der Warte). Ostatecznie umarł na suchoty w zamku Mansfeld koło Eisleben w Saksonii 6.03.1642.
http://www.30jaehrigerkrieg.de/schlick-schlickh-schlik-schlich-georg-friedrich-graf-von-2/
4. Czwartym był Heinrich Schlick, późniejszy feldmarszałek wojsk i przewodniczący Rady Wojskowej Cesarstwa Austriackiego. Jeszcze jako kawaler w 1622 roku dowodził regimentem wojska na Morawach i Śląsku w kampanii Maksymiliana Liechtensteina.. W 1623 roku poślubił Anne Marie von Salm-Neuburg. W 1635 roku jego regiment z 12 kompaniami wojska i artylerii zimował w Cieszynie. Jego syn Franz Ernst Schlick żeni się z Heleną Traudisch wdową po Wilhelmie Heinrichu Schlicku (druga żona Schlicka po córce księżnej Lukrecji) i obejmuje Lutynię koło Bohumina.
W czasie kiedy hrabia Heinrich Schlick zimował w Ołomuńcu, a potem prowadził kampanię na Śląsku urodził się Adam Zlik, który później w 1676 roku kupuje gospodarstwo w Mistrzowicach. Pewnie to zbieg okoliczności, bo brak innych dokumentów.
https://de.wikipedia.org/wiki/Heinrich_Schlik_zu_Bassano_und_Wei%C3%9Fkirchen
Z dokumentów najbardziej prawdopodobnym przodkiem Adama Zlika z Mistrzowic wydaje się hrabia Jan Ludwik Ślik (Johann lub Hans Ludwig Schlick), syn Christopha, wnuk Lorenza Schlick i prawnuk Kaspara II Slik.
Dlaczego akurat Jan Ludwik Ślik ?
W oficjalnej genealogii Schlicków (Ślików) pisze, że zadłużył się w 1588 (wyprawa na Kraków?), a od 1595 roku nie wiadomo gdzie przebywał (zaginał w Beskidach?).
„Jan Ludvík dlužil se již r. 1588 a vystěhoval se, tak že r. 1595 nebylo jeho bydlo známo.”
Z tych czterech przedstawicieli rodziny Schlick, którzy występowali na terenie Śląska tylko Jan Ludwik był zadłużony i uciekał przed rodziną żony. Jest dokument gdzie występuje z bratem Christophem w wyprawie do Krakowa w latach 1587-1588. Z oficjalnej genealogii wynika, że do 1595 roku były jakieś informacje o nim, a od 1595 nie wiadomo co się z nim stało. Jest to dziwne w przypadku hrabiów, bo zawsze jest podane, że zginął np. w bitwie, pojedynku, wyprawie, chorobie lub innych wypadkach. Pojmanie lub znalezienie hrabiego wiązało się zwykle z dużym okupem i nikt nie pozwolił sobie na utratę takiej okazji. Jedynym rozsądnym wytłumaczeniem jest jego celowe ukrywanie się i przypadkowa śmierć w tajemniczych okolicznościach.
Jan Ludwik Ślik miał arystokratycznych przodków również ze strony swojej matki, Barbary, córki Wacława Mastowskiego z Kolowratów i babci Zofii Schenk von Limpurg-Obersontheim.
https://www.geni.com/family-tree/index/6000000082733206961
Limpurgowie wydali kilku biskupów kościoła katolickiego.
https://de.wikipedia.org/wiki/Schenken_von_Limpurg
Inną babcią Jana Ludwika była Margareta Ślik (zamężna z Gotfriedem II Schenk von Limpurg), której dziadkami byli Matheus Ślik i N.N. pani z Krawarz. Tworkowscy żeniący się z Bruntalskimi von Wrbna und Freundental na Hlucinie i Schilherowicach pisali się von Krawarz. Może przy okazji wyprawy na Kraków chciał poznać okolice skąd pochodziła jedna z jego przodkiń.
https://szl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Al%C5%8Dnske_familije_szlachecke
Rodzicami Gotfrieda II Schenk von Limpurg byli Georg Schenk von Limpurg i Margareta Nagold.
Babcią Georga von Limpurg była Elisabetha Hohenlohe zm. 1445 roku.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Hohenlohe_(r%C3%B3d)
Prababcią Margarethy von Nagold była Verena Habsburg, córka Jana II Habsburga von Laufenburg und Raperswill.
https://de.wikipedia.org/wiki/Johann_II._(Habsburg-Laufenburg)
https://de.wikipedia.org/wiki/Stammliste_der_Habsburger#Althabsburg
Żoną Jana Ludwika Ślika, syna Christopha, była Adriana, prawdopodobnie córka jednego z 5 synów Jiljicha Stampacha (Steinbacha, Stenb von Eck) i arystokratki z Brugii, którzy mieszkali niedaleko Podboran na zachód od Pragi.
https://www.zamekluzec.cz/stampachove-ze-stampachu/
Johann (Hans) Ludwig i Adrianna mieli czwórkę dzieci – Georga Friedricha, Christopha Melichara, Katharinę Eleonorę i Katharinę Kunigundę. Synowie zginęli w 1634 roku w wojnie 30-letniej. Córka Eleonora wyszła za von Moerder z Meklemburgii i mieli córkę Barbare Perpetuę, która wyszła za N. Ursenburk, ale w latach 1660-tych była już wdową. Córka Kunigunda wyszła za Alexandra von Boren i mieli syna Franciszka de Borro. Rodzina de Borro to prawnicy z Mediolanu powiązani z zakonem Jezuitów. Ci dwaj kuzyni, a zarazem wnukowie Johanna Ludwiga Schlicka przyjechali do Cieszyna i Szilherowic koło Bohumina, aby przejąć spadek po Wilhelmie Heinrichu Schlicku, zięciowi Księżnej Cieszyńskiej Lukrecji.
Skan z oryginalnego dokumentu z archiwum w Opawie - w dziale DIGITALNI ARCHIV - Wpisać miejscowość Silherovice lub Tesin i DATA BAZE wybrać pisma (LISTINY).
W 1587 roku, po śmierci polskiego króla Stefana Batorego, biskup ołomuniecki Stanisław Pawłowski zaproponował polskim magnatom kandydaturę Maksymiliana Habsburga, brata cesarza Austrii. Udało mu się uzyskać poparcie w Polsce kilku wojewodów i biskupów. Książę Maksymilian z wojskiem do którego dołączyły dalsze oddziały z Węgier i Śląska wyruszył z Ołomuńca przez Bohumin, Bielsko, Będzin na Kraków. Kilka tygodni później szły dalsze posiłki z Czech i Śląska. Hans Ludwig Schlick był jednym z trzech junkrów (jeszcze jego brat Christoph, syn Christopha Schlick i Anzelm Promnitz z Pszczyny), którzy dowodzili konwojem z Czech z zaopatrzeniem w październiku 1587 roku dla oblegającej Kraków armii Maksymiliana Habsburg.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Elekcja_1587
Niestety pod Olkuszem wpadli w zasadzkę zastawioną przez kozaków i miejscowych górników. Stracili cały tabor, chociaż jak wynika z meldunku do hetmana Zamojskiego nikt z junkrów nie poległ, ani nie został wzięty do niewoli. Dysponujemy opisem autorstwa Georga Rożnowskiego z Niepartu, uczestnika wyprawy.
Z rodziny Schlick w wyprawie uczestniczył jeszcze Kaspar Schlick syn Sebastiana, który zginął w bitwie pod Byczyną oraz szwagier Jana Ludwika, Melchior von Readern.
https://reader.digitale-sammlungen.de//de/fs1/object/display/bsb10778762_00005.html str. 97
https://pl.wikipedia.org/wiki/Elekcja_1587
Christoph Schlick i Anzelm Promnitz uciekli do Bytomia, a Johann Ludwig Schlick (Jan Ludwik Ślik) uciekł w stronę Cieszyna i osiadł w spalonym zamku Landek (na obszarze obecnej Ostrawy), w sąsiedztwie posiadłości dalszego kuzyna Jana Bruntalskiego na Hlucinie, starosty opawskiego, gdzie dostał prace ochroniarza karawan kupców, którzy mieli mu za ochronę płacić.
W dalszym ciągu będę posługiwał się czeską pisownią nazwiska Schlick – Ślik. Kreska nad S zastępuje czeską czarkę.
PRAWDOPODOBNE LOSY JANA LUDWIKA ŚLIKA I ZAKAZANA MIŁOŚĆ
Zrujnowany zamek Landek znajdował się na wzgórzu, który z wioską Kobylov przynależał do majątku Karola Bruntalskiego na Schilherowicach, który zmarł w 1593 roku. W grudniu 1592 roku zmarł Jan Bruntalski na sąsiednim Hlucinie. Z pierwszego małżeństwa Jana zawartego w 1572 roku z Mandaleną Herbort pozostali synowie Maciej i Stefan oraz córki Johanka wydana za Fryderyka Żerotina oraz nastoletnia Marta. Władzę w Hlucinie przejęła pozostała po Janie wdowa, Marketa Tworkowska, jego druga żona od 1580 roku z która miał 3 młodocianych synów - Wacława, Jendrzycha i Fryderyka.
Z genealogii Bruntalskich - http://patricus.info/Rodokmeny/Bruntalsky.txt
Zamek Landek koło roku 1550
Children by FULŠTEJNA, Z Mandaléna: +67 i BRUNTÁLSKÁ Z VRBNA Johanka +68 ii BRUNTÁLSKÁ Z VRBNA Marta +69 iii BRUNTÁLSKÝ Z VRBNA Štěpán mladší +70 iv BRUNTÁLSKÝ Z VRBNA Matyáš +71 v BRUNTÁLSKÁ Z VRBNA Kateřina Children by TVORKOVSKÁ Z KRAVAŘ Markéta (Marie): +109 vi BRUNTÁLSKÝ Z VRBNA Jindřich +110 vii BRUNTÁLSKÁ Z VRBNA Markéta +111 viii BRUNTÁLSKÝ Z VRBNA Václav mladší born 1580
Dla rycerza Jana Ludwika Ślika pojawiła się wyjątkowa okazja – Zabrakło męskiego właściciela majątku w Hlucinie i Schilherowicach (Jana i Karola Bruntalskich). Na majątku została wdowa z nastoletnimi córkami. Okręgowym władcą w Opawie był przyjaciel i sąsiad z Poruby (Ondrej Bzeniec).
Według legendy, Jan Ludwik Ślik zaczął romansować z nastoletnią Martą Bruntalski. Miał niecałe 40 lat. Czwórka jego dzieci była pod opieką licznej rodziny w Podboranach. Postanowił wykorzystać brak męskiego właściciela zagospodarowanego Hlucina. Po co trudzić się z odbudowywaniem zniszczonego Landeku. Z poparciem starosty Ondreja Bzenca Johann Ludwig Ślik miał szanse przejąć Hlucin.
https://cs.wikipedia.org/wiki/Bzencov%C3%A9_z_Markvartovic
W dawnych czasach zawieranie małżeństwa przebiegało w różny sposób. W gorącej wodzie kąpany, ale pozbawiony funduszy i odpowiedniego statusu rycerz zasadzał się na upragnioną damę, uprowadzał ją i zaciągał przed ołtarz. Niekiedy jeszcze przed przymusowym ślubem dopuszczał się na brance gwałtu, by tym samym pozbawić dziewczynę honoru, wartości w oczach rodziny i nadziei na to, że zdoła powrócić do domu i poślubić innego kandydata.
Jak to bywa w romantycznych przygodach, pojawia się potomek. Jan Ludwik Ślik czuł się teraz prawnym właścicielem Hlucina i zaczął czynić starania do jego przejęcia według powyższego sposobu.
Jednak Marketa Tworkovska postanowiła temu przeciwdziałać, bo chciała, aby to jej syn Wacław odziedziczył Hlucin. Namówiła swojego kuzyna Pertolda Tworkowskiego, aby coś zrobił. Ten nie miał skrupułów i po prostu zastrzelił starostę Bzenca, w lesie koło Radunia 27 kwietnia 1595 roku, kiedy ten wracał konno z Opawy do domu.
Tworkowscy zmobilizowali też mieszczan, którzy ściągnęli cały dobytek do miasta i postanowili bronić Hlucina. W kronice Ludgerovic jest opis obrony miasta Hlucina przed rycerzem o nazwisku Schlick, który miał jakieś prawne pretensje do tej posiadłości.
https://www.balonek.cz/temata/landecke-povesti/posledni-landecky-rytir.html
Wkrótce nowym starostą po zastrzelonym Bzencu został Albrecht Eusebiusz (Bartłomiej) Bruntalski szwagier Markety Tworkowskiej. Proces zabójcy starosty Bzenca został umorzony i wysłano wojsko z Opavy celem pojmania Jana Ludwika Ślika. Jednak rycerz został ostrzeżony w porę i razem z malutkim synkiem uciekli w Beskidy. Obiecał Marcie Bruntalskiej, że wróci po nią na Landek, ale ukochany nie wracał, zapasy się skończyły, więc zrozpaczona wróciła do rodziny w Hlucinie. Wszyscy wiedzieli, że ma dziecko z ukrywającym się Janem Ludwikiem i to blokowało jej inne małżeństwo w przyszłości.
Na wszelki wypadek, jakby pojawił się zaginiony syn Marty, postanowiono usunąć ją do klasztoru Dominikanów w sąsiednim Raciborzu. Czas leczy rany i w 1616 roku Marta awansuje na przeoryszę w tym klasztorze z przerwami do 1637. Od roku 1596 jej brat Maciej był pełnoletnim właścicielem Hlucina, a po jego śmierci ok. 1600 roku, następny brat Stefan, do 1603 (1610?) roku. Wreszcie właścicielem Hlucina został Wacław syn Markety Tworkowskiej. Całym powiatem opawskim rządziła mafia Bruntalsko-Tworkowska.
file:///C:/Users/salc/AppData/Local/Temp/1252-1458.pdf
Wszyscy uczestnicy powyższego dramatu są postaciami historycznymi. Brakuje jedynie źródła historycznego dla potomka tego zakazanego związku. Tu powstaje legenda i tradycja cieszyńskiej rodziny Źlik.
Jan Ludwik Ślik musiał uciekać z Landeku. Razem z malutkim synkiem uciekł w stronę Beskidów. Opawscy żołnierze ścigali ich aż do granic Beskidów, podobno do wsi Wielopole pod Cieszynem. To były tereny Księstwa Cieszyńskiego, a Wielopole należało do Wacława Pelchrzyma hetmana Księstwa Cieszyńskiego. Tam nie sięgała jurysdykcja Państwa Opawskiego. Nie wiemy co stało się z Janem Ludwigiem Schlickiem (Ślikiem). Pewnie doszło do jakiejś tragedii. W lokalnej legendzie i kronikach urobiono mu opinię zbójnika i porywacza. Nikt w Cieszynie nie zdążył się dowiedzieć, że jego syn był dzieckiem Marty Bruntalskiej.
https://www.balonek.cz/temata/landecke-povesti/posledni-landecky-rytir.html
W 2005 roku Miriam Prokesova (doktór filozofii na Universytecie Ostravskim) napisała na podstawie ludowej legendy wspomnienie w języku czeskim.
(Z czeskiego przełożył H.Cz.)
https://www.balonek.cz/temata/landecke-povesti/posledni-landecky-rytir.html
„OSTATNI RYCERZ Z LANDEKU”
„Grodzisko w Landeku po jego spaleniu przez Węgrów w 1494 roku było siedzibą rozbójników i uciekinierów żyjących z okradania handlarzy i mieszczan. Wspomniany ostatni rycerz z Landeku nie był inny. Co więcej razem z wesołymi towarzyszami dla zabawy napadali na miejscowych, zabierali im bydło i dziewczęta.
Pod wzgórzem Landeckim była niewielka osada Koblov. Miejscowi postawili tam gospódkę w której się schodzili i odprawiali różne uroczystości.
Pewnego razu na placu już grała muzyka, a miejscowe dziewczęta z chłopakami ustawiali się do tańca. Tylko jedna z dziewczyn stała na drodze i wyglądała w stronę zamku Landek. Nikomu o tym nie mówiła, ale już od dłuższego czasu chodziła do grodziska, aby spotykać się tam z jego władcą, młodym i urodziwym rycerzem. Miał on niedobrą opinię, jako że wiele dziewczyn miało z nim różne doświadczenia. Ona jednak słucha tylko swojego serca i jest przekonana, że tylko on jest tym jedynym. Dziewczyna jest córką bogatego gospodarza i przy tym wielce honorowego. Właśnie poprzedniego dnia dziewczyna i rycerz domówili się, że po zakończonej zabawie pójdą do domu jej ojca i przedstawi mu swojego wybranego. Ale, jak to wypadnie ? Czy nie lepiej poczekać i utrzymywać swoją miłość w tajemnicy ?
Nagle miejscowe dziewczyny zebrane na placu milkną. To sam landecki rycerz zbliża się na swoim koniu. Zeskakuje na ziemię i zbliża się do swojej umiłowanej.
Ona jednak ciągle się waha - „Przemyślałam to, może jeszcze nie dzisiaj”- szepce do ucha miłego - „Boję się , że to marnie wypadnie. Tato się zezłości i zakaże nam kochania”.
Ale on trwa przy swoim postanowieniu - „Kochasz mnie ? Chodźmy do twojego domu, nie chcę już czekać. Chcę abyś była moją panią”.
W domu ojcowskim też jest wesoło. Przyjaciele bogatego gospodarza siedzą z nim , popijają, grają w karty. Nie wspominają trosk dnia powszedniego.
„Tatusiu, tatusiu, chcę ci przedstawić mojego narzeczonego” - Od progu woła do niego córka. Ostatecznie nie ma nic w tym złego wziąć sobie za mąż rycerza.
Jednak w nerwach i ze zaskoczenia dzieją się inne rzeczy. Ojciec krzyczy a ryczy. Każe córce wynieść się z domu. Ona w pośpiechu bierze kilka swoich rzeczy i uchodzi z kochankiem.
„Uprowadził mi córkę” - woła rozgoryczony ojciec. Nie wie sam co zrobił wypowiadając te słowa. Wkrótce wojacy ruszają za uciekinierami.
Dziewczyna zostaje sama na grodzisku, bo jej ukochany musi uciekać.
Według legendy, która utrzymuje się pośród miejscowych ludzi, wojsko ścigało rycerza aż gdzieś pod Opole do Polski, gdzie go pojmali i powiesili na pierwszym drzewie.
Nieszczęsna dziewczyna nigdy nie wróciła do rodzinnego domu. Została sama w opuszczonym grodzisku, tylko ze swoimi wspomnieniami o miłości. W koronach landeckich drzew do dzisiaj można słyszeć jej smutny płacz i narzekanie. Jej tam nigdzie nie spotkacie, tylko białe kwiatki na łąkach rozkwitają na wiosnę jak łzy na wspomnienie czasu miłości.
Po śmierci kochanki landeckiego rycerza grodzisko całkiem opustoszało i nikt już tam nie mieszkał. Tak tragiczna miłość rycerza i dziewczyny była ostatnią , która odegrała się w jego murach.”
Okazuje się, że legenda ma swój historyczny zapis w Kronice Ludgerovic koło Bohumina. W internecie jest w 4 językach – polskim, czeskim, niemieckim i angielskim.
polski:
„Co ciekawe, kronika miasta Ludgeřovice wspomina o napadającym na karawany kupców rycerzu rozbójniku. Za sprawą rycerza o imieniu Schlick musiano sprowadzić całe bydło z folwarków na hlučíński rynek i mieszczanie zmuszeni byli bronić miasta wraz z pałacem. Rycerz z Landeka nie poprzestawał na wyprawach rabunkowych, ale wraz ze swoimi kompanami napadał również na urządzane przez mieszkańców zabawy i uroczystości rodzinne. Porywał wtedy na Landek najładniejsze dziewczęta. To nie podobało się mieszkańcom, którzy zaczęli wysyłać skargi. Za sprawą gromadzących się skarg, przeciw rycerzowi wysłano wojsko opawskie. Rycerz jednak zdołał zbiec.”
czeski:
niemiecki:
Między legenda a kroniką są różnice:
1. Rycerz nie został powieszony, ale zbiegł.
2. Nie uciekał w stronę OPOLA do Polski, bo wojsko przyszło po niego z tego kierunku z Opawy, a Opole wtedy nie należało do Polski. Wojsko mogło go gonić do WIELOPOLA (Veleho Pola) pod Cieszynem, pod władzą dynastii Piastów, poza jurysdykcją z Opavy.
Pierwszą informacja o rodzinie Źlik jest data około 1622, urodzin Adama Zlika. Wynika to z metryki jego zgonu w roku 1691 w wieku 70 lat w Mistrzowicach. Kiedy Jan Ludwik Ślik uciekał z Landeku, Wielopole należało do hetmana (starosty) Księstwa Cieszyńskiego Wacława Pelchrzima, syna Wacława i Marianny (Barbary) z Jarosina (wdowy po Janie Rożenie z Rożnowa ?).
Adam Zlik urodził się (nie wiadomo gdzie) ok. 1622 roku, a więc przed przybyciem w 1627 Hansa Heinricha Schlick do Schilherowic i Lutyni, który zresztą od 1628-1630 przebywał w Bielsku. Jest to początek wojny 30-letniej i wielkich przemarszów wojsk. Nie wiadomo kto był jego ojcem.
W metrykach parafii Marii Magdaleny w Cieszynie jest metryka chrztu 8.04.1631 Georga, syna Joannesa Zlik (Zbik) i Marianny Tesinensis, levantes Georgius Parzik i Anna Trchalowa Tesinense.
Litera „l” w nazwisku Zlik jest podobna do litery „b” w ręcznym piśmie. Zbik oznacza gatunek dzikiego kota w języku polskim, a Zlik w języku polskim nie ma konkretnego znaczenia, więc w książce Idziego Panica „najstarsze Metryki Cieszyńskie” 2006 rok wpisano nazwisko Zbik. Nie znalazłem w Cieszynie nazwiska Zbik (Żbik), chociaż w Polsce, jest dosyć popularne. W Czechach słowo „żbik” nie istnieje – nazywany jest „divoka koćka”.
Nazwisko Parzik występuje w Cieszynie po dzień dzisiejszy, a Nikolaus Trhala był w latach 1673-1681 burmistrzem Cieszyna, a w roku 1652 był ślub Trkala Nikolaus z Anną Tytlowa oraz w 1684 ślub Nikolaus Trhala z Anną Zymianowa (Zima, Zyma). Można zauważyć trojaką pisownię nazwiska jednego człowieka.
W metrykach z Mistrzowic w roku 1685 mamy dwóch Georgów Zlik. W czerwcu 1685 jest ślub Georga Zlika i Elizabet córki Paula Zamarskiego, a we wrześniu 1685 jest chrzest Hedwig córki Georga Zlyka i Anny. W styczniu 1712 roku umiera Hedwigis Sliczka w wieku 70 lat (ur. ok. 1640 roku).
Wielopole, Mistrzowice, Ropica leżą kilka kilometrów na zachód od Cieszyna. Może Adam Zlik wpisuje się w tę legendę ?
1617 roku Achacy Goczałkowski (brat Adama z Dzięgielowa i Lesznej) kupuje od księcia Adama Wacława wioski, Zamarski i Kostkowice. Mają swojego nowego wójta.
1617 roku wdowa po starym wójcie Zamarsk z synem Pawłem przenoszą się do Mistrzowic, gdzie dotychczasowy wójt Jureczko był skłonny odsprzedać wójtostwo. Na początek kupują gospodarstwo od Stanka Kamieniorza, a potem w roku 1654 pole od Jerzego Adama Karwińskiego na Stanislawicach (1656 potwierdzenie zaplaty), który był bratem Jana Karwińskiego na Kozakowicach i szwagrem Bernarda Tluka poprzedniego właściciela Kozakowic i części Goleszowa.
1676 Adam Zlik kupuje gospodarstwo od Pawła Zamarskiego w Mistrzowicach. Jest to akurat kilka miesięcy później, kiedy w 1675 roku hipotetyczna kuzynka Adama Zlika, Perpetua Urseburk sprzedaje Schilherowice i dom w Cieszynie zakonowi Jezuitów w Opawie. Wieś Mistrzowice jest obecnie częścią Czeskiego Cieszyna, a Wielopole jest 5 km dalej.
W latach 1633 – 1650 Bernard Tluk syn Wacława, a brat Kaspara starosty, przejmuje część Goleszowa i Kozakowice od Guretzkich, kiedy Anna Maria Guretzka (córka Wacława) wychodzi za Karla, syna Adama Goczałkowskiego z Dzięgielowa. Bernard Tluk jest bratem Magdaleny i szwagrem Jana Karwinskiego na Kozakowicach oraz bratem Kaspara na Trzanowicach.
1674 roku Wilhelm Tluk z Dąbrowy koło Karwiny był administratorem w Lutyni Niemieckiej, gdzie właścicielem był Franz Ernst Schlick, który umiera 16,08.1675 i zostawia majątek swojej drugiej żonie Helenie Traudis (Drahotus).
Franz Ernst Schlick jest synem Heinricha Schlicka, marszałka Cesarstwa Habsburgów. Majątek Lutynia przejął w spadku po pierwszym mężu Heleny Traudis (Drahotuś), Heinrichu Wilhelmie Schliku, który zmarł w 1660 roku. W 1662 roku był proces spadkowy po Heinrichu Wilhelmie i wtedy Lutynie przejął Franz Ernst Schlick, a Szilherowice i dom w Cieszynie przy uk. Menniczej wnukowie Jana Ludwika Ślika – Perpetua Ursenburg i Franz de Borro.
Hipotetycznymi wnukami Jana Ludwika Ślika są też Adam Zlik i Georg Zlik.
Może Georg Zlik jest założycielem linii w Kozakowicach, a Adam linii w Mistrzowicach ?
SCHLICKOWIE KOŁO BOHUMINA
Od 1620 roku rozpoczyna się wojna trzydziestoletnia, która doprowadziła do ruiny Księstwo Cieszyńskie.
Po rozbiciu protestanckich wojsk Mansfelda koło Bohumina w sierpniu 1626 roku przez Hannibala von Dohna cesarskiego generała, w Księstwie Cieszyńskim rozpoczęto obsadzać stanowiska swoimi ludźmi. Prawdopodobnie jednym z oficerów wojsk Dohny był hrabia Hans Heinrich Schlick bratanek Johanna Ludwiga Ślika.. Ożenił się z Anną Kochticką, wdową po Janie Gierałtowskim i objął majątki Schilherowice i Lutynię koło Bohumina.
Anna Kochticka była wdową po Joachimie Geraltowskim, który zmarł między 1624 a 1626 rokiem. Rodzina Kochtickich pochodziła z Lublińca, a Geraltowscy z Gierałtowic kolo Gliwic. Joachim Geraltowski był synem Jana Geraltowskiego z jego pierwszego małżeństwa, który przez drugą żonę Bohunkę Stosch von Kaunitz przejął powyższe majątki koło Bohumina.
Bohunka von Kaunitz przejęła Szilherowice i Lutynię po śmierci Jana Bruntalskiego w 1609 roku, który był synem Karola i wnukiem Stefana Bruntalskich von Vrbna panach na zamku w Hlucinie, Szilherowicach i grodzisku Landek.
https://de.wikipedia.org/wiki/%C5%A0ilhe%C5%99ovice
Hrabia Hans Heinrich Schlick na Szilherowicach i Lutyni był wiernym sprzymierzeńcem księżnej Elżbiety Lukrecji. Dlatego na jej wniosek cesarz zatwierdził mu zarząd nad państwem Bielskim z 13 wioskami w latach 1628-1630, https://pl.wikipedia.org/wiki/Ksi%C4%99stwo_bielskie
Po śmierci Anny Kochtickiej wraca do Szilherowic i dokupuje jeszcze sąsiednie miasteczko Hat w 1632 roku. Wkrótce umiera i cały majątek przejmuje jego syn Wilhelm Heinrich, który w 1652 roku żeni się z Anną Marią Liechtenstein, córką księżnej cieszyńskiej, Elżbiety Lukrecji Piast, a w 1655 zostaje w imieniu cesarza zarządcą komory (prawdopodobnie cieszyńskiej).
http://kaiserhof.geschichte.lmu.de/10316
Wkrótce po ślubie w 1652 roku Wilhelma Heinricha Schlicka, umiera 19 maja 1653 roku jego teściowa, księżna Lukrecja. Została pochowana w nekropolii Piastów Cieszyńskich w kościele Dominikanów. Jej córka, a żona Wilhelma Heinricha Schlicka, Maria Anna Schlick też wkrótce zmarła w 1655 roku. W roku 1658 umiera ich kilkuletnia córka Eleonora Maria Zofia Schlick.
Wilhelm Heinrich Schlick żeni się powtórnie z Heleną Maxymilianą Traudisch (Drahotuś ur. 1630 zm. 1700). Także sam Wilhelm Heinrich Schlick umiera ok. 1660 roku.
W związku z powyższym dochodzi do procedury spadkowej. Uzgodniono podział majątku – Lutynia z wioskami pozostaje dla wdowy Heleny Maxymiliany Traudisch, która wychodzi za następnego Schlicka, mianowicie Franza Ernsta, syna Heinricha Schlicka marszałka wojsk cesarskich, następcę Albrechta Wallensteina. Franz Ernst umiera 16 sierpnia 1675 roku i Helena Maxymiliana wychodzi za mąż po raz trzeci za hrabiego Franza Taafe von Carlingford. W ten sposób Lutynia przechodzi do rodziny Taafe, a następnie zostaje zakupiona i przebudowana przez bankiera hrabiego Rotschilda. w 1846 roku, który uruchomił kilka kopalń węgla i hut stali w okolicy oraz kolej żelazną Warszawa -Wiedeń.
Druga część majątku, Szilherowice i spadek po prywatnym majątku księżnej Lukrecji przejmują krewni Wilhelma Heindricha Schlicka – wnukowie Jana Ludwika Ślika. Istnieje oryginalny akt przejęcia tego spadku z 23 grudnia 1662 roku zeskanowany w archiwum opawskim pod adresem :
http://www.archives.cz/web/ w dziale DIGITALNI ARCHIV - Wpisać miejscowość Silherovice lub Tesin i DATA BAZE wybrać pisma (LISTINY).
Jest tam jeszcze potwierdzenie wpłaty od klasztoru Jezuitów z 9.7.1679 oraz sprzedaż budynku mennicy w Cieszynie klasztorowi Jezuitów w Opavie z 9.11.1675 oraz zezwolenie cesarza Leopolda z 3.3.1674 na tą sprzedaż Szilherowic.
Akt przejęcia spadku w Szilherowicach pisany jest w języku morawskim, gotykiem. Wilhelm Heinrich Schlick jest tam zapisany oryginalnie - Wilem Heinrych z Sslyku.
Jako „najbliżsi krewni” występują tam wnukowie Jana Ludwika Ślika, mieszkający ok. 500 km od Cieszyna w kraju żateckim - Barbara Perpetua Ursenberk, rodzona Moerder i Franciszek de Borro. Wkrótce Barbara Perpetua została jedynym oficjalnym spadkobiercą Wilhelma Heinricha Schlika i Elzbiety Lukrecji księżnej Cieszynskiej. W 1675 roku sprzedała Szilherowice oraz budynek mennicy książęcej w Cieszynie przy ul. Menniczej klasztorowi Jezuitów w Opawie.
http://www.cieszyn.pl/?p=categoriesShow&iCategory=2379
Hipotetyczny Joannis (Janek) Zlik i jego synowie Adam lub Georg Zlik nie mogli starać się o spadek po swoim wujku, nie mieli mocnych dokumentów od cesarza i byli protestantami. Barbara Perpetua miała dokumenty rodzinne, była wyznania katolickiego, a jej kuzyn Franciszek pochodził z jezuickiej rodziny prawników z Włoch. Tym niemniej Adam Zlik, ich hipotetyczny kuzyn zaraz w następnym roku 1676 kupił gospodarstwo w Mistrzowicach.
POTOMKOWIE CASPARA II SCHLICK (ŚLIK)
Poniżej są potomkowie Lorenza (Lorz) Schlick (Slik), syna Caspara II Schlicka. (fragment z oficjalnej genealogii Ślików).
C6. Lorenz, +1585; 1m: Kateřina z Vartemberka; 2m: Eliška Berková z Dubé; children z 1m.
-
D1. Elisabeth, +after 1597; 1m: Gf Christoph I von Rädern (+25.4.1591);
-
D2. Lukrecie, +after 1570; m.Zdislav Křinecký z Ronova (+1571)
-
D3. Veronika; m.Christoph (Kříž) Krabice z Veitmile (+Freiberk 1550)
-
D4. Elisabeth; m.Karl von Kreida
-
D5. Stephan, +k.a.Hungary 1581
-
D6. Johann, truchsas, +before 1560; m.Maria von Eck
-
D7. Susana, +1580; m.Ferdinand z Lokšan (+1603), Bohemian inkolat 1582
-
D8. Christoph, *1525, +21.7.1578; m.Barbora Mašťovská z Kolowrat
-
E1. Anna Marie; m.Nikolaus V Schlick (+1607)
-
E2. Levina; m.Albrecht Kryštof Krakovský z Kolowrat (+1592)
-
E3. Katharina, +after 1622; m.1582 Melichar von Rädern (*Vratislav 1555, +Německý Brod 20.9.1600, bur Frýdlant)
-
E4. Matthias, +1612; m.Rozina Eliška (Anna) z Vartemberka
-
E5. Wilhelm, +1604; m.Dorota Novohradská z Kolowrat
-
F1. Hans Heinrich, +1630; m.Anna Kochtická
-
G1. Wilhelm Heinrich, ; 1m: Anna Maria (or Eliška Maximiliana) z Drahotuš; 2m: 1652 Maria Anna von Liechtenstein (*13.8.1621, +1655)
-
H1. Eleonora
-
-
-
F2. Albinus, +murdered Frýdlant 1619
-
-
E6. Johann Ludwig (Ostrov), +after 1588;
-
- 1m.Adriana Steinb von Eck (pierwsza żona)
-
F1. Christoph Melichar, +after 1634
-
F2. Katharina Eleonora; m.N von Mörder
* G1. Barbara Perpetua von Ursenburk -
F3. Katharina Kunhuta; m.Alexander von Boren
* G1. Franciszek de Borro -
F4. Georg Friedrich, +after 1634
-
-
- 2m. N. Bruntalska (druga żona)
-
-
-
F5. Janek Slik (Zlik) + N. N
* G1. Adam Slik (Zlik) + Hedwig Slik (Sliczka) (zm. 1712 w Mistrzowicach)
-
-
E7. Lukrecie; 1m: Heinrich von Hohberg; 2m: Heinrich von Reichenberg
-
E8. Christoph, +after 1611; m.Agnes Weikhard von Perglas
-
E9. Stephan, *ca 1570; 1m: Judith von Rädern (+1601); 2m: Eva ze Šlejnic
-
F1. [1m.] Stephan
-
F2. [1m.] Christoph Ernst, +k.a.Bílá Hora 8.11.1620
-
-
http://genealogy.euweb.cz/bohemia/schlick1.html
https://www.geni.com/family-tree/canvas/6000000082733206961
Daty chrztów i ślubów zaczerpnięto z internetowego archiwum z Opavy:
http://www.archives.cz/zao/cms/digitalni_archiv/index.html
Należy kliknąć na księgę opisaną "MATRIKY" następnie wpisać czeską wersję nazwy szukanej miejscowości (bez czeskich znaków) oraz wybrać w DATA BAZE czy szukamy metryki, księgi gruntowe lub pisma. Automatycznie ustawione jest na metrykach. Potem kliknąć na szukanie. Jest to żmudna praca, bo metryk są tysiące.
W 1682 roku Adam Zlik jest świadkiem na ślubie Jana Zamarskiego i Anny Ogrodskiej. Ogrodzcy herbu Rogala pochodzili z okolic Rożnowa nad Dunajcem. https://www.ipsb.nina.gov.pl/a/biografia/jacek-bartlomiej-jozef-ogrodzki-h-rogala . Adam Zlik zmarł w Mistrzowicach 2.03.1691 w wieku ok. 70 lat, a więc urodził się w latach 1620-tych. Jego żona Hedwig Sliczka zmarła w Mistrzowicach w 1712 roku w wieku 66 lat, urodziła się prawdopodobnie koło 1646 roku (mogła być też jego drugą żoną).
Adam Zlik miał syna Georga, który 6 czerwca 1685 poślubił Elżbietę, córkę Pawła Zamarskiego. Oni dziedziczą gospodarstwo, które w 1676 roku Adam Zlik kupił od Pawła Zamarskiego.
1764 r. Jan Zamarski z Gułdowów, syn Andrzeja i Anny z Roików, poślubił Annę, córkę Jerzego Pellara i Ewy z Brodów, katoliczkę z Godziszowa (PMAG, Metryki ślubów, t. 3, s. 121).
W metrykach ślubów z Cierlicka jest jeszcze zapis ślubu 2. września 1696 Jana Zlika z Elżbietą Juranek oraz Paula syna Paula Zlika z Mariną wdowa po Michale Torka, a córką Jana Sowy z Koniakowa koło Mistrzowic. W 1701 roku urodziła się im córka Anna, której chrzest jest w metryce chrztów kościoła Marii-Magdaleny w Cieszynie. Marina Zlik zmarła w Ropicy 4 kwietnia 1738 roku w wieku 60 lat.
Jest też zeskanowany spis należności za wynajem różnych majątków od Komory Cieszyńskiej z roku 1701. Paul Zlick (prawdopodobnie syn Paula) wynajmował młyn wodny w Cieszynie. Płacił za to dużą sumę, ale co piąty worek maki mielonej ze zbóż z licznych folwarków Komory dawał mu także duży zysk. W związku z czym synowie i wnukowie obejmowali duże gospodarstwa lub najmowali całe folwarki Komory Cieszyńskiej. Na przykład Jan Zlik osadnik w Ropicy ożenił się 10 października 1735 z Mariną córką Georga Riznera z Ropicy (Roznerowie von Roznow - Wappenbrief z 1559).
(metryka ślubów w Stritezu str. 26. Świadkami ślubu byli Kokotek i Tomanek z Ropicy.
Być może Roznerowie z Rożnowa przybyli do Cieszyna razem z wyżej wymienionymi Ogrodzkimi herbu Rogala.
Nazwisko Rizner wywodzi się od Rosner (Rozner, Rożen) jak np. ślub w metryce Marii Magdaleny w Cieszynie – 1678 Paweł Kołder z Sibicy + Anna Rosner. W 1634 rachmistrz wojskowy Jan Roesner przeznaczyl 25 000 talarow na zaopatrzenie pulkow Schlika i Winischa (kompanie Kurta i Hlawaczki) - „Kronika miasta Cieszyna” - Alojs Kaufman, str. 60,61.
http://bt.kc-cieszyn.pl/upload_files/File/Kaufmann.pdf
Inna pisownia tego samego nazwiska 2.01.1755 (Stritez str.90) ślub Georg Rhisner + Marina c. Andreasa Pindur.
W nazwisku Rosner litera „s” lub „z” jest pisana zamiennie w zależności od piszącego Polaka, Czecha lub Niemca. Niemcy literę pisaną „s” czytają jako „z”.
Oprócz Jana Zlika w Ropicy mieszkał jeszcze jego brat lub kuzyn, którego ślub jest zapisany Terlicku i Stritezu.
- 23.05.1734 (Terlicko str.20) Paul Zlik z Ropicy i Elisabeth córka Georga Kostrzewa z Kotów, wioski koło Ropicy, a świadkami ślubu byli Kondys i Filip.
- 15.06.1734 (Stritez str. 23) Paul Zlik (katolik z Ropicy) + Elisabeth Matlass (Kostrzewa) z Kotów jak wyżej.
Sprawa jest o tyle poważna, że jeśli powyższy proces poszlakowy dotyczący Jana Ludwika Ślika (Johanna Ludwiga Schlicka) na Śląsku Cieszyńskim uzyska konsensus naukowy, to mamy określoną relację pokrewieństwa i powinowactwa do poniższych wujków i ciotek w całej Europie.
Bratankowie Lorenza Slika - Kaspar III i Heinrich IV zmarli przed bitwą pod Byczyną w 1588 roku. Ich dzieci lokowały się więc u swoich współmałżonków, gdzie kto mógł. Jeden z synów Heinricha IV, Georg Ernst, przyżenił się do rodziny Colonna von Fels w pobliskiej Anielskiej Górze (Engelsberg). Po wyprawie na Kraków w 1588 roku właściciele Neideku Christoph i Johann Ludwig, który został koło Cieszyna, zadłużyli się. Dlatego Christoph i jego brat Stephan, który nie uczestniczył w wyprawie na Kraków wydali swoją kuzynkę Anne Caroline Schlick, córkę Kaspara III Slika, za Jakoba Colonna von Fels. Jego syn, Friedrich Colonna von Fels ostatecznie kupił od Schlicków w 1602 cały Neidek. W ten sposób majątek Schlicków przeszedł do rodziny Colonna von Fels.
https://de.wikipedia.org/wiki/Friedrich_Colonna_von_Fels
https://de.wikipedia.org/wiki/Colonna_(Adelsgeschlecht)
Córka Friedricha von Fels, Anna Elisabetha (Wnuczka Anny Caroliny Schlick) wyszła za Johanna Philippa Cratz von Scharfenstein. Jego matka pochodziła z rodziny Metternich, która wydala wiele generałów dyplomatów, arcybiskupów.
https://de.wikipedia.org/wiki/Metternich_(Adelsgeschlecht)
Philipp Cratz początkowo służył Habsburgom pod komendą Wallensteina. Jednak po smierci Wallensteina, przed bitwa pod Nordlingen przeszedł na stronę Szwedów jako feldmarszałek. Dostał się do niewoli i potem został ścięty.
https://de.wikipedia.org/wiki/Johann_Philipp_Cratz_von_Scharffenstein
Jego córka Eleonora (prawnuczka Caroliny Schlick) wyszła po wojnie w 1654 roku za Johanna Augusta von Solms-Rodelheim. Ich syn Ludwig Solms-Rodelheim w 1696 roku poślubił Charlotte Sibylle Ahlenfeldt-Rixingen.
https://de.wikipedia.org/wiki/Solms_(Adelsgeschlecht)
Ich córka Katharina Polyxena poślubiła w 1726 roku Christiana Karla Reinharda von Leiningen-Dagsburg-Heidesheim. Córka z tego małżeństwa Maria Luisa Albertina poślubiła w 1748 roku Georga Wilhelma von Hessen-Darmastadt.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Jerzy_Wilhelm_z_Hesji-Darmstadt
Ich córka Fryderyka Carolina Luisa wyszła za Karola II księcia Meklemburgii-Strelitz. Ich 2 córki wychodziły za królów:.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Fryderyka_Karolina_z_Hesji-Darmstadt
1, Fryderyka Karolina Zofia Aleksandra wyszła za Ernesta Augusta króla Hanoweru Wraz z jego wstąpieniem na tron hanowerski zakończyła się unia personalna Hanoweru i Wielkiej Brytanii , nad którą władzę objęła jego bratanica, królowa Imperium Brytyjskiego - Wiktoria Hanowerska. Córka królowej Wiktorii także Wiktoria wyszła w 1858 roku za Friedricha III cesarza Niemiec.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Ernest_August_I
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wiktoria_Hanowerska
2. Luisa Augusta Wilhelmina Amalia w 1793 roku wyszła za Frydeeryka Wilhelma III Hohenzollerna , który został królem Prus.
Luiza Augusta Wilhelmina Amalia
Fryderyka Wilhelma III Hohenzollerna
Dzieci Luizy Augusty Wilhelminy Amalii:
1. Fryderyk Wilhelm IV (1795-1861) od 1840 roku król Prus.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Fryderyk_Wilhelm_IV_Pruski
2. Wilhelm (1797-1888) od 1871 cesarz Niemiec (starszy brat Fryderyka Wilhelma IV). .
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wilhelm_I_Hohenzollern
3. Luise (1808- 1870) od 1825 żona Friedricha księcia Niderlandów1830 Holandii.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Ludwika_Pruska
4. Aleksandrine od 1822 żona Paula Friedricha ksiecia Mecklemburg-Schwerin.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Aleksandra_Pruska
5. Charlotte (Aleksandra Fiedorowna) (1798-1860) od 1817 roku żona cara Rosji Mikołaja I
https://pl.wikipedia.org/wiki/Miko%C5%82aj_I_Romanow
- Konstanty Romanow (1827 – 1892) + Alexandra Wettin (1830 - 1911) Księżna Saksonii.
- - Olga Romanow (1851 – 1926) + Jerzy Glucksburg (1845-1913), król Grecji
- - - Książe Filip Mountbatten (Battenberg) – od 1921 król Grecji, a od 1947 małżonek królowej Elżbiety, ojciec następcy tronu angielskiego Karola.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Filip_(ksi%C4%85%C5%BC%C4%99_Edynburga)
Do potomków Luizy Augusty Wilhelminy Amalii w dalszych pokoleniach należą:
1. Harald V – od 1991 król Norwegii.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Harald_V
2. Margarethe II – od 1972 królowa Danii
https://pl.wikipedia.org/wiki/Ma%C5%82gorzata_II
3. Karl XVI Gustaw – od 1973 król Szwecji
https://pl.wikipedia.org/wiki/Karol_XVI_Gustaw
4. Filipe VI – od 2014 król Hiszpanii
https://pl.wikipedia.org/wiki/Filip_VI_Burbon
Tradycja cieszyńskiej rodziny Zlik (Slik, Schlik) opiera się na domniemanym synu Jana Ludwika Ślik i Marty Bruntalsky. Jego narodziny ok. 1594 roku były pretekstem do roszczeń rodziny Schlick o majątek Bruntalskich koło Bohumina w XVII wieku. W 1627 roku bratanek Jana Ludwika Slika, Hans Heinrich Schlick osiadł w sąsiednich Szilherowicach, 1662 roku przejmują po nim majątek wnukowie Jana Ludwika Slika, a w 1670 część majątku przejmuje wnuk kuzyna Jana Ludwika Slika, Franz Ernst Schlick.
Rodziny Schlick i Bruntalsky mają wspólnych przodków – Schwarzenbergów, Liechtensteinów i Gutsteinów.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Schwarzenberg_(r%C3%B3d)
PRZODKOWIE MARTY BRUNTALSKY
Marta Bruntalsky była córką Jana Bruntalskiego na Hlucinie zmarłego 1592, którego brat Karol Bruntalski na Szilherowicach zmarł w 1593 roku. Jej dziadek, Stefan (Jerzy) Bruntalsky (1490-1567) z żoną Martą Żerotin posiadali całość majątku.
https://www.geni.com/family-tree/index/6000000015506570740
https://cs.wikipedia.org/wiki/Brunt%C3%A1l%C5%A1t%C3%AD_z_Vrbna
https://www.myheritage.pl/names/stepan_bruntalsky%20z%20vrbna
Stefan Bruntalsky był synem Bernarda II Bruntalsky i Katarzyny Holicz Sternberg (1485-1525).
Katarzyna Holicz Sternberg była córką Petera Holicza, który był synem także Petera Holicza (1410-1454) i Anny i Anny Schwarzenberg, która była córką Michaela Schwarzenberg brata Kunegundy Scharzenberg żony Mathea Slika z Loketi za Pragą, prapradziadka Jana Ludwika Slika.
https://www.geni.com/family-tree/index/6000000000735816064
Prababcia Marty Bruntalsky, Katarzyna Holicz Sternberg była córką Petera Holicza i Kathariny Rosenberg (1457-1521), córki Johanna II Rosenberga i Anny ksieżny Glogowskiej.
https://en.wikipedia.org/wiki/John_II_of_Rosenberg
https://www.myheritage.pl/names/kate%C5%99ina_von%20sternberg
Anna Głogowska była córką Henryka IX ksiecia Glogowskiego i księżny Jadwigi z Oleśnicy.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Henryk_IX_Starszy
Jadwiga Oleśnicka była córką Konrada III Oleśnickiego, który był synem Konrada II i Agnieszki, siostry Przemysława I Noszaka Księcia Cieszyńskiego (1332-1410).
https://pl.wikipedia.org/wiki/Konrad_III_Stary
Agnieszka i Przemysław I Noszak byli dziećmi Kazimierza księcia Cieszyńskiego (1285-1358).
https://pl.wikipedia.org/wiki/Przemys%C5%82aw_I_Noszak
Kazimierz był synem Mieszka I Księcia Cieszyńskiego (1252-1314), pierwszego ksiecia cieszyńskiego, którego pomnik stoi w Lasku Miejskim w Cieszynie.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kazimierz_I_cieszy%C5%84ski
https://pl.wikipedia.org/wiki/Mieszko_cieszy%C5%84ski
Przodkowie Marty Bruntalskiej z linii Henryka IX Głogowskiego:
Henryk IX był synem Henryka VIII Wróbla Księcia Głogowskiego i Katarzyny Opolskiej, która była córką Władysława ksiecia Opolskiego i Elżbiety Księżny Wołoskiej (1340-1367).
https://pl.wikipedia.org/wiki/Henryk_VIII_Wr%C3%B3bel
https://pl.wikipedia.org/wiki/Katarzyna_opolska
https://pl.wikipedia.org/wiki/W%C5%82adys%C5%82aw_Opolczyk
https://pl.wikipedia.org/wiki/Miko%C5%82aj_Aleksander
Henryk VIII Wróbel był synem Henryka V Żelaznego z Żagania, który był synem Henryka IV Wiernego (1291-1343) i Mathildy Brandenburskiej.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Henryk_V_%C5%BBelazny
https://pl.wikipedia.org/wiki/Henryk_IV_Wierny
https://pl.wikipedia.org/wiki/Henryk_IV_Prawy
https://pl.wikipedia.org/wiki/Matylda_brandenburska
Henryk IV Wierny był synem Henryka III Głogowskiego, który był synem Konrada I Glogowskiego (1228-1273)
https://pl.wikipedia.org/wiki/Henryk_III_g%C5%82ogowski
https://pl.wikipedia.org/wiki/Konrad_I_g%C5%82ogowski
Konrad I Głogowski był synem Henryka II Pobożnego, który zginął pod Legnicą w bitwie z Tatarami i Anny Królewny Czeskiej córki Otokara I Króla Czech (1155-1230) z dynastii Przemyślidów oraz Konstancji Arpad królewny węgierskiej.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Konstancja_w%C4%99gierska_(zm._1240)
https://pl.wikipedia.org/wiki/Henryk_II_Pobo%C5%BCny
Konstancja była córką Beli III króla Wegier (1148-1196), który był synem Gezy II (1130-1162) króla Węgier z dynastii Arpadów oraz Efrozyny (1130-1186), córki Mścisława Wielkiego Księcia Kijowskiego syna Włodzimierza z dynastii Rurykowiczów.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Bela_III
https://pl.wikipedia.org/wiki/Gejza_II
https://pl.wikipedia.org/wiki/M%C5%9Bcis%C5%82aw_I_Harald
Matką Konstancji (żona Beli III) była Agnes z Antiochii, córka Reinalda Chatilon, księcia Hebronu i Konstancjii z Antiochii, a jej rodzicami byli Boemond książę Antiochii i Alix Retel, córka Baldwina II króla Jerozolimy w czasach Wypraw Krzyżowych.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Renald_z_Ch%C3%A2tillon
https://pl.wikipedia.org/wiki/Konstancja_z_Antiochii
https://pl.wikipedia.org/wiki/Boemund_II
https://pl.wikipedia.org/wiki/Filip_I_(kr%C3%B3l_Francji)
https://pl.wikipedia.org/wiki/Alicja_z_Antiochii
https://pl.wikipedia.org/wiki/Alicja_z_Antiochii
https://pl.wikipedia.org/wiki/Baldwin_II_z_Le_Bourg
Henryk II Pobozny był synem Henryka Brodatego (1168-1239), który był synem Bolesława Wysokiego Księcia Legnickiego, syna Władysława II Wygnańca (1105-1159) z królewskiej dynastii Piastów oraz Agnes Babenberg (1111-1157).
https://pl.wikipedia.org/wiki/Henryk_I_Brodaty
https://pl.wikipedia.org/wiki/Boles%C5%82aw_I_Wysoki
https://pl.wikipedia.org/wiki/W%C5%82adys%C5%82aw_II_Wygnaniec
https://pl.wikipedia.org/wiki/Boles%C5%82aw_III_Krzywousty
https://pl.wikipedia.org/wiki/Zbys%C5%82awa_kijowska
Agnes Babenberg, była córką Henryka IV Cesarza Rzymskiego Narodu Niemieckiego z dynastii Salickiej (Frankońskiej), która panowała w latach 1024-1125 na terenach Niemiec, Włoch, Czech, Lotaryngii i Burgundii. Przejściowo ich władzę uznawali Polska, Wegry, Dania, Neapol, Chorwacja.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Agnieszka_austriacka
https://pl.wikipedia.org/wiki/Leopold_III_%C5%9Awi%C4%99ty
https://pl.wikipedia.org/wiki/Babenbergowie
https://pl.wikipedia.org/wiki/Agnieszka_von_Waiblingen
https://pl.wikipedia.org/wiki/Henryk_IV_Salicki
https://pl.wikipedia.org/wiki/Dynastia_salicka
https://pl.wikipedia.org/wiki/Habsburgowie
Cieszyniacy w rodzinie królów europejskich ? Czy to możliwe ?
Autor – hlawiczes1@wp.pl